Namaszczenie chorych

Ewangelia świadczy o tym, że Chrystus wielką troską otaczał chorych w ich potrzebach cielesnych i duchowych oraz, że to samo polecił czynić swoim ucz­niom. Szczególnym wyrazem tej troski jest ustanowiony przez Niego, a ogłoszony w Liście św. Jakuba sakrament namaszczenia, którego Kościół udziela swoim członkom przez namaszczenie i modlitwę kapłanów, polecając chorych cierpią­cemu i uwielbionemu Panu, by ich umocnił i zbawił. Nadto za­chęca ich, aby łącząc się dobrowolnie z męką i śmiercią Chrystusa, przysparzali dobra ludowi Bożemu.
Człowiek niebezpiecznie chory potrzebuje szczególnej łaski Bożej, aby pod wpływem lęku nie upadł na duchu i podlegając pokusom, nie zachwiał się w wie­rze. Dlatego Chrystus w sakramencie namaszczenia daje swoim wiernym, dot­kniętym chorobą, potężną moc i obronę.

Sprawowanie sakramentu polega głównie na tym, że kapłani Kościoła po włożeniu rąk na chorych modlą się z wiarą i namaszczają ich olejem uświęconym błogosławieństwem Bożym; obrzęd ten oznacza łaskę sakramentalną i równocześ­nie jej udziela.

Warto wiedzieć, że:
- sakramentu tego udziela się osobom, których życie jest zagrożone z powodu choroby lub podeszłego wieku;
- sakrament ten można powtarzać, jeśli chory po przyjęciu namaszczenia wyzdrowiał i ponownie zachorował albo w czasie trwania tej samej choroby na­stąpiło poważne pogorszenie;
- przed operacją można udzielić namaszczenia chorych, jeżeli przyczyną operacji jest niebezpieczna choroba;
- osobom w podeszłym wieku, których siły opuszczają, można udzielić na maszczenia chorych również wtedy, gdy nie zagraża im niebezpieczna choroba.
- chorym, którzy stracili przytomność lub używanie rozumu, należy udzie­lić sakramentu, jeżeli istnieje prawdopodobieństwo, że jako wierzący prosiliby to, gdyby byli przytomni.

Na przybycie kapłana do chorego, należy odpowiednio się przygotować. Trzeba stworzyć atmosferę skupienia, wyłączyć radio, telewizor itp. Zadbać, oto by zwierzęta domowe (zwłaszcza psy) nie przeszkadzały w wizycie, umieścić je w innym pomieszczeniu. Stół to znak ołtarza, na którym ksiądz położy Najświętszy. Sakrament. Powinien on znajdować się w zasięgu wzroku chorego. Winien być przykryty czystym, białym obrusem. Na stole trzeba umieścić krzyż i zapalone świece oraz naczynie z wodą święconą i kropidło.

Odwiedziny chorych i seniorów naszej parafii z posługą sakramentalną w pierwszy piątek każdego miesiąca. Osobę taką wystarczy raz zgłosić na parafii.

W nagłych wypadkach o każdej porze, po wcześniejszym zawiadomieniu osobistym lub telefonicznym.