ks. KR, 28 VIII 2011 r.

Odpust Matki Bożej Częstochowskiej

Już przeszło sześćset lat Matka Boża Częstochowska, otaczana jest nieprzerwanym, żarliwym kultem całego polskiego narodu.
Dzieje Obrazu Matki Boskiej Częstochowskiej od momentu pojawienia się na Jasnej Górze, aż do czasów współczesnych nierozerwalnie splatają się z losami Polski. Otoczony powszechnym kultem, tak przez władców, jak i wszystkie stany, od stuleci stanowi jeden z podstawowych elementów świadomości narodowej.
Codziennie o godz. 21.00 na Jasnej Górze rozlega się bicie dzwonów. W Kaplicy Matki Bożej gromadzą wierni aby modlić się do Jasnogórskiej Pani. Wypowiadane są słowa: "Maryjo Królowo Polski, jestem przy Tobie, pamiętam, czuwam". Odprawianie Apelu Jasnogórskiego w Kaplicy Matki Bożej rozpoczęto 8 grudnia 1953 r. w intencji uwolnienia z więzienia ks. Prymasa Stefana Wyszyńskiego.

Modlitwa Apelu ma następujący przebieg:

1. Odsłonięcie Cudownego Obrazu przy pieśni "Bogurodzica"
2. Trzykrotnie powtórzenie słów Apelu: "Maryjo Królowo Polski, jestem przy Tobie, pamiętam, czuwam"
3. Krótkie rozważanie maryjne
4. Dziesiątek Różańca i modlitwa "Pod Twoją obronę"
5. "Zdrowaś Mario" w intencji Ojca Świętego i błogosławieństwo
6. Zasłonięcie Cudownego Wizerunku przy pieśni maryjnej.

ks. KR, 23 VIII 2011 r.

Matki Boskiej Zielnej

Bukietom zielnym poświęconym w Uroczystość Wniebowzięcia NMP przypisywano różne właściwości do­broczynne, lecznicze, które potęgowały się dzięki ich po­święceniu w kościele i łaskawości Matki Boskiej. Dlatego przechowywano je bardzo starannie w domu, najczęściej za „świę­tym" obrazem. Warto wymienić tylko niektóre:

- wykruszone z wianka zioła, parzono, gotowano i używa­no w leczeniu wszystkich w zasadzie chorób u ludzi i bydła;

- wkładano je m.in. do kąpieli przygotowywanych dla cierpiących na gruźlicę i inne cho­roby płuc;

- ma­kówki wyjęte z bukietu wkładano do kołysek dzieci uporczywie płaczących po nocach;

- ziele wkładano w posłanie konających, aby skrócić ich cierpienia;
dawano je (wraz z ziołami poświeco­nymi w oktawę Bożego Ciała) zmarłym do trumny pod głowę, aby spoczywali w pokoju;

- wierzono po­wszechnie, że świecone w dzień Matki Boskiej Zielnej bukiety chronią od ude­rzenia pioruna, więc wykruszonymi ziołami okadzano domy albo palono je pod kuchnią, aby wychodzący komi­nem dym odpędzał błyskawice;

- starty na proch susz z bukietu zielnego, dosy­pywany do siewnego ziarna, miał chronić zboże przed burzą, wichrem i ulewą;

ks.KR, 13 VIII 2011 r.

Św. Krzysztof - patron kierowców

Imię Krzysztof wywodzi się z języka greckiego i oznacza tyle, co „niosący Chrystusa”. O życiu św. Krzysztofa brak pewnych wiadomości. Według tradycji, św. Krzysztof miał pochodzić z Małej Azji, z prowincji rzymskiej Licji i tam ponieść śmierć męczeńską za panowania cesarza Decjusza ok. 250 roku.
Jest jednym z 14 Wspomożycieli, czyli szczególnych patronów. Jest patronem Ameryki i Wilna, oraz kierowców, farbiarzy, flisaków, introligatorów, marynarzy, pielgrzymów, podróżnych, przewoźników, tragarzy, turystów i żeglarzy. Orędownik w śmiertelnych niebezpieczeństwach.
W ikonografii święty przedstawiany jest jako młodzieniec, najczęściej jednak jako olbrzym przechodzący przez rzekę, na barkach niosąc Dzieciątko Jezus.

ks. KR, 24 VII 2011 r.

Poświęcenie tablic

W sobotę 25 czerwca na cmentarzu parafialnym, przy licznym udziali gości i parafian, odbyła się uroczystość odsłonięcia i poświecenia pamiątkowych tablic na masowym grobie mieszkańców Pokoju, pomordowanych w roku 1945r. Odsłonięcia tablic w języku niemieckim i polskim dokonali: księże Ferdinand von Württemberg i ks. Józef Schlender, proboszcz parafii ewangelickiej w Pokoju. Następnie tablice zostały poświęcone i odmówiliśmy modlitwę w intencji zmarłych spoczywających w masowym grobie i na cmentarzu.
Poświęcone zostały także lapidarium, składające się z najstarszych płyt nagrobnych naszego cmentarza, oraz odnowiona płyta nagrobna i nowa pamiątkowa w języku polskim, ks. Maxymiliana Raczka, budowniczego kościoła parafialnego.

Tablice pamiątkowe i lapidarium, powstały dzięki pomocy organizacji Heimatkreis Carlsruhe z Niemiec, natomiast odnowienie płyty ks. Raczka ufundowali parafianie. Tablica w języku polskim jest fundacją pani Rozalii Sobieraj, która była inicjatorką odnowienia tych miejsc pamięci.

(zdjęcia w galerii)

ks. KR, 28 VI 2011 r.

Cmentarz parafialny

Na naszym cmentarzu parafialnym przez ostanie kilka tygodni, trwały prace przy odnowieniu masowego grobu pomordowanych mieszkańców Pokoju w roku 1945. Nowe obramowanie, płyty nagrobne w języku polskim i niemieckim, zostały ufunfowane przez organizację Heimatkreis Carlsruhe z Niemiec.

Oprócz tego odnowiona została płyta nagrobna budowniczego kościoła parafialnego, księdza Maxymiliana Raczka, który był proboszczem w Pokoju w latach 1903 - 1936. Odnowiona płyta jest fundacją naszej parafii.

Nowy napis brzmi:

ks. KR, 24 VI 2011 r.

Boże Ciało

Przed nami uroczystość Bożego Ciała. W uroczystej procesji do czterech ołtarzy niesiony będzie Najświętszy Sakrament. W nim obecny jest Jezus Chrystus, nie symbolicznie ale realnie. Postaci chleba i wina to Ciało i Krew Jezusa Chrystusa.
Tego uczy nas Kościół, tak podaje nasza wiara. Na Chrystusa będziemy patrzeć i przed Nim klękać. Czy dokona się to z mocną wiarą, że to jest nasz Zbawiciel?

Jeśli mamy nawet najmniejsze wątpliwości, pomocą może nam posłużyć dar cudów eucharystycznych. W ciągu 1250 lat, od roku 750 do naszych czasów, w różnych miejscach na świecie odnotowano 132 cuda eucharystyczne. Za pierwsze tego rodzaju zdarzenie uważa się wydarzenie w klasztorze w Lanciano w roku 750. Pewien mnich benedyktyński powątpiewający w rzeczywistą obecność Chrystusa w Komunii św., zobaczył w czasie Mszy św., że po słowach konsekracji hostia stała się kawałkiem - ciała, a wino - krwią. Przerażony kapłan próbował początkowo ukryć to przed ludźmi, zawijając hostię w kawałek materiału i zakrywając kielich, ale krople krwi kapały obficie na podłogę i całą sprawa stała się szybko znana w całej okolicy. Krew i cząstki ciała są do dzisiaj przechowywane z wielką czcią w pięknym relikwiarzu w miejscowym kościele św. Franciszka z Asyżu. W wyniku badań, przeprowadzonych także w naszych czasach i z użyciem najnowocześniejszych metod naukowych, stwierdzono, że zachowana cząstka ciała jest częścią mięśnia sercowego.